Haraba Rehin Şiiri - Seyfi Karaca

Hem harap
Hem fidye
Hem rehin
Kel bir tespihin kopmus boncuklarina
Ipten cikmis eylülden sahra
Ilmek ilmek imrentilere parselli kacak araziler gibi
Sürümden götürü maliyetinde zincirlemesine marketlerin
Örüldügü vaziyette görüldügü herkes herkese az ya da cok
Zimmetli ya da musallat
Iliskin ya da bela…
Genis balkonlarda bitkisel hayatlara asvalt trafikli lambalardan
Capraz genetiklesmenin ha biresine ha bire
Kimliksiz bir göcebeligi kendine yedirip yutkundurmanin mezesi yapip
Bahcede dagda yolda parlakligini yitirmis gece gibi
Buldugu her yarimdan ceyreklesen mürüvetten murattan
Soguk ve sisli carkitlara kasadaki konuslanmis sicilsiz cürüklügün
Özrü kabahatinde kissas, el kadar hayattan kovulmus da sanki
Üc bes mahsülü ve öteberisiyle
Ve el yapimi kafadan uyduruk ilahlara hediyelik niyetiyle
Üzüldügü yerden sökülüp dailiyor boncuuk boncuk
Kel tespihteki insanlik adedi
Unuttugu yerden saymaya sonbahar yeniden

Eylül / 22