Küçük birer toz zerresi olsak dağılsak göğün yüzüne…
Yükseklik, sonsuzluk yoldaş olsa duamıza…
Har bir alevin dokunuşuyla yansak...
Göğün uğultusunda huzur bulsak…
Bir küçük damla ile ıslansak.
Yeryüzünün yüzü dokunsa bu yangına, sönsek…
Toprağa düşse soğumuş bedenlerimiz.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yurek usta olunca bir baska yaziyor kalem kah kan damliyor siirden kah ibreti alem oluyor tipki Bu siirde oldugu gibi saygilarimla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta