Hapşırmak güzel şeydir aslında.
Kalbin bir saniye olsa bile durur,
kısadır o zaman ama çok şey anlatır.
Bir saniye bile olsa dünyadan uzaklaşırsın
soğuk ölüme yaklaşırsın.
Anlarsın ölümün saf gerçekliğini,
gözünden geçirirsin bütün yaptıklarını,
anlarsın insanlara gereğinden fazla değer verdiğini.
Hatırlarsın unutup bir köşeye kaldırdığın benliğini.
Farkedersin yaşadığın gereksiz ilişkileri,
utanırsın kendinden
benliğin korkutur seni.
Şaşırısın nasıl kendi kendini utandırdığına, korkuttuğuna
Yalnız kalmak istersin; koşmak, uzaklaşmak.
Kendi benliğini dinlemek istersin.
Ama bunların hiçbirisini yapamazsın,
o ağır saniye hızlı akar
daha korkuyu hissetmeden korku kaçar gider.
Sonra sen de yaşamına devam edersin
hiçbirşey olmamış gibi.
İşte bu yüzden hapşırmak çok değerlidir,
değerini bilemediğimiz birçok saniyemiz gibi.
Kayıt Tarihi : 11.8.2018 00:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Koray Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/11/hapsirmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!