Bana hiç mi bir şey öğretmedin? O kadar da değil.
Uçuyordum; yere indirdin.Mutluydum hüzünü öğrettin
Hazırlıklı değildim bu yüzden ağırdı.Kolay değil
Beni sen büyüttün,hayatın acı yüzünü gösterdin
Seni sevmeye başlamıştım,seviyordum,kapısı açık hapishanem
Senden uzaklaştım ve düşündüm,yaşadıklarımı; kötüymüş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta