Hanımeli Kokusunda Şiiri - Turgay Delibalta

Güneş toz duman
altında gözleri yaşlı,
kent kapıları;
sarmaşık çiçekleri
hanımeli kokusunda
Bir orospu nazında çekiyor
yüreğim arsız
Bulutlar içinde demlenmekte
Gece
Gündüz
ulumakta
limanda vapur
son akşam iskelede
El sallıyor sabah
Ateşlere düşmekte sesi
Saz çalıyor balıkçılar balıkçıl kuşlarına
Kelepçede seğiren gözlerim
Bir çift göçebe turna
Ürkekliğinde
yarın geç diyor
şimdi
şimdi
güneş parçalanmakta
toz duman içinde deryalar üstünde
Hadi sevgili
Hanımeli kokuyor kent
kapısı orospu nazında
ulumakta vapur ve yüreğim
şimdi diyor
gözlerim, toz duman içinde
yüreğim sevdalı
yarın çoook geç
balıkçıllar kıyıda
kayalıklara saklandı

kıyıda sırt üstü
karaya vuran sevda
Yarın çook geç diyor

Bak;
Şimdi sevgili
hoşcakal diyor vapur dönmemek üzere
hanımeli kokusu inlemekte, yağmalanmakta
şimdi
şimdi
yarın çook geç
güneş batmakta dönmemek üzere.