Hanımeli
Bahçede hanımeli
Kokusu eder deli
O kız bana sevdalı
Bakışlarından belli.
Bahçede hanım eli
İncedir yârin beli
Sözleri çok tatlıdır
Bala bulanmış dili.
Hanımeli durulmuş
Birbirine sarılmış
Bir kez bakmadım diye
O yar bana darılmış.
Çiçeğin açar yaza
Sarı bakar beyaza
Pembesi de narindir
Çeker kendini naza.
İnce, narin boyludur
Pek de uysal huyludur
Çiçeklerin içinde
Hanımeli soyludur.
Böceğin benim yârim
Sensiz azar efkarım
Hanımeli gel dese
Bu dünyadan çıkarım.
Mustafa Hoşoğlu
08.02.2017
Kayıt Tarihi : 8.2.2017 19:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!