Hanımeli
Sesinde gemiler gider
Adını bilmediğim ülkelere..
O gemilerle
Ben sana gelirim her gece
sessizce,
parmak uçlarıma basarak..
Boyarım geceyi maviye;
maviyi ismine boyarım,
cismine karışırım.
Sırılsıklam..
Ve çölde can veren
Hüseyin gibi susuz..
Gözlerin Bağdat kokar.
Sesinden vurulan bir çocuk gibi
düşerim toprağına.
Nefesimde sala sesleri.
Ve dudaklarım ekmek buğusu,
Düşerim toprağına
Ellerimde hanımeli kokusu..
Kayıt Tarihi : 22.10.2016 22:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlkay İlkay](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/22/hanimeli-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!