Hanım Gemici Üzel Şiirleri - Şair Hanım ...

ne kırmızı gül ne beyaz gül versen de ne mor menekşe en çok yasemen severim ben yüregimde ki kırık camlar gibi tuz buz olmuş artık yapışmaz tutkallarında faydası olmaz olsa da istemem ölümü bekler oldum ben artık ne senden ne dünyamdan beklentim kalmadı sahte yüzlerden yalanlar riyakarlardan dünyamdan hiç umudum kalmadı şimdi sarı pembe mor gülleri dersen benim için onlar deve dikeni artık hele hele yasemen mor menekşeler ben kendim toplarım koklarım içime çekerim kokusunu kendi gönül bahçemle baş başayım dünyam onlarla birde ölümü sonsuzluga gnlümde beklentilerim hiç kaldı hiçhiç

duygularımı yazmak geldi içimden aglamak geldi içimden
aglamak geliyor içimden anam anam aglamak
bahar geldi limonlar tomurcuk açtı anamm anam ahh ahh
pembe kayısılar çiçek açtı aglamak geliyor içimden

duygularım rüyalarım karışık anam anam ah ah

bembeyaz bir sayfa aç gönlüne gönül
sen kendine bir dünya kur mutluluk sende
mutlu olacak okadar güzellikler varki bu dünyada samimi sıcak
yalancı baharlardan fayda yok bahara bir günlük
gerçek bahar ömürlüktür gönlündeki gerçek bahar hergün çiçek açar
yalancı bahara el salla güle güle el salla

umurumda mısın dünya ben beni bitirdim umurumda mısın umurumda mısın yok senden zalimi yok zalimi esas dünya bana gerek gerek iblislerden beni uzak eyle uzak bana esas dünya ver Allah"ım biz istedikmi sen verirsin sen verensin bizleri bu yalan riyakarlardan uzak eyle uzak hanım gemiciüzel

içinde acıyla inceden ince bıçak batar sanki
sessizce içini paralayan geceni gündüz eden
dinledigin türkülerde şarkılarda okudugun şiirlerde
içini bir hoş eden bir an aklından çıkmayan
beynine kurt girmişcesine yer seni bitirir
bir türlü silinmez gözlerinin ferinden

yagmurlarda sevdalanmak bir başka
sevdigim hayalini düşünmek bir başka
yagmuru sessizce seyretmek bir başka
aşkını sevdanı hayal etmek bir başka
yagmurlarda aglıyor sevdalısına bir başka
tolu yagdırıyor gökten hışımla bir başka

ben ne sevmeye layık nede sevilmeye
aha geldim aha gidiyorum bire yalan dünya
sevilmeye sen layık görmedin beni
ben ne yaşadım ne öldüm anlamadım
bire yalan kahbe dünya hiç bir şeyinde
gözüm yoktur bilesin kahbe felek

ben gülüme gül demem güller çabuk solar
ben canıma can demem can benim caanım yakar
ben canoma sensizim demem desem yüregimi
kor alevlerde ateşlerde yakar alevv alevv

ben zaten kül olmuşum becan

dost bir sen kalmıştın beyhude geçen ömrümde canım yakmayan yaktın ömrümü günümü canımı yaktın küstürdün gönül bagımı baharımı daglar bayırlarda açmaz çiçeklerim açmaz papatya lalerim menekşelerim daglarım ikiye ayırdın un ufak toz gibi kaya parçaları toz duman gibi küstürdün barışamam daha daha kaç yüregi üzdün de toz duman ettin cam cam parçaları gibi un ufak edeceksin kaç pare pare edeceksin usta üstaadım dost dost kırma nazik gönülleri kırma uslan uslan uslan artık üstat hanım gemici üzel 17 şubat 0212

gelme artık istemem istemem ne senine seninne
kara sevdanı yere batsın en güzel aşkını sevgin
kan katranı sevgin batsın aşkın
bende aşkın kalmadı eseri kalmadı

dilerim yüregindeki közler sönmesin