Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
bazen yokluklar öyle acıtırki insanın içini,korkarsın hiç gelmeyecek gibi hissedersin beklemek çok zor olur haber alana kadar biliyorum çünkü dönem dönem yaşıyorum bu duyguları çok güzel anlatmışsınız......tam puan!...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta