Hani yelken açmıştık ya

Hani.

hani yelken açmıştık ya,
masmavi bulutlara.
tutmuştuk kanatlarını,
anka kuşunun.

eşelemiştin toprağını,yüreğimin,
tohumunu ekmiştin ya sevdanın.

bazen çok konuşuyorduk ya,
sarı saçlı, mavi gözlümü olsun.
yoksa, ver elini dünya turuna diye,
karar verememiştik.
sen kalkar birer kahve yapardın,
tam karşıma otururdun,eski günlerdeki gibi,
eskileri konuşurken bazen dalardı gözlerin,
bazen de ben derinlerine inerdim suskunluğumun.

böylece geçerdi günlerimiz
derken
şimdi
ne sen kaldın,ne de senli hayallerin.

bir ben kaldım,
benimle.
şimdi,
birde seninle yaşadıklarım kaldı, benimle.