Hani Söz Vermiştik? Şiiri - Adnan Özkan

Hani söz vermiştik,
Yıkılmayacak, yılmayacaktık.
Eğilmeyecektik eğriler karşısında,
İzzetimizle, şerefimizle dik duracaktık.
Hani söz vermiştik,
Karanlıklardan korkmak yoktu.
Gündüzleri güneş, geceleri ay misali,
Parlayacaktık imanımızla kandil kandil...
Kararan gönüllere nur saçacaktık.
Hani söz vermiştik,
Umut olacaktık sevdalı yüreklerde
Köprü olacaktık dostluğa, barışa...
Hakikat deryasında Nuh'un gemisiyle
Allah dostlarıyla birlikte yol alacaktık.
Hani söz vermiştik,
Çakıltaşı olacaktık hakikate giden yolda.
Tevazuda toprak, cömertlikte dağ,
Kusurları örtmekte gece olacaktık.
Hani söz vermiştik,
Yaradandan ötürü yaradılanı sevecektik.
Kimseyi hakir görmek yok, hor görmek yoktu.
Kibir yoktu kitabımızda.
Hani söz vermiştik,
Yıkacaktık gönül heykellerini...
Nefislerimizi arındıracaktık şirkten, günahtan.
Geçecektik fani olan herşeyden...
Paradan,şöhretten, maldan...
Tövbe pınarında yıkayacaktık,
Ruhumuzu, bedenimizi.
Hani söz vermiştik,
Yaradanımıza kavl-u beladan beri.
Hakk'a verilmiş sözümüz vardı,
O'na sadık kul olacaktık.
Ahdimizde isyan yok, ihanet yoktu.
Allah'a ve resülüne teslimiyet vardı.
Hani söz vermiştik,
Mazlumu koruyacak,zalime çatacaktık,
Hakikati yüzlerine karşı haykıracaktık.
Hani söz vermiştik,
Menfaatimiz uğruna özümüzü,
Sözümüzü satmayacaktık.
Hani söz vermiştik,
Ne mazlum,ne bir başkasını incitmeyecektik.
Hani söz vermiştik,
Bölmek yok, bölünmek yoktu.
Bütün Müslümanlar kardeşti.
Şeytanlar giremeyecekti aramıza,
Yaban domuzları kandıramayacaktı bizi.
Bizleri bin bir parçaya bölmek isteyenleri,
Sapantaşlarıyla taşlayacaktık.
Hani söz vermiştik,
Seninle kavlimiz vardı ey yar!
Küsmek yok, darılmak yoktu.
Seninle dost kalacaktık.
Son gecemiz Şeb-i Aruz olacaktı,
Ayrılışımız vuslat.
Tebessüm hiç eksik olmayacaktı dudaklarımızdan
Kavlimizde hiç gözyaşı yoktu,
Ağlamak yoktu ey yar!
Hani söz vermiştik seninle
Ayrılırken ağlamayacaktık, ağlatmayacaktık...