Hani Sen Gülle Bile Ayılmayacaktın

Hani sen, ağıdından bayraklarla
çıkıp yola,
gülle bile ayılamayacak
sarhoşluklar yaşayacaktın
volkanlar patlayacaktı alnında.

Şimdi masum ayrılıkların
hüznünü yaşar oldun ezgilerde
kanatların üşüdü turnaların ardından
oysa “aşkın kanadına değdi elim”
deyişiyle uçmak vardı göklere.

Esrük yaşadığın akşamların
histeri nöbetlerine döndü
kalmadı renginden eser.

Hani sen, ak-pak bir düşüncenin
karışıp atlılarına, ateşlere yürüyecektin.

Hani sen, gürledin mi yıldırımlarınla
aşk bulutlarınla kaplayıp evreni
şimşeklerin çakacaktı göklerde.
hani sen türkülerini kılıcınla söyleyecektin

Aşkın kanadı değse eline
dirilir misin bilmem ki
sessizliğinle, karışmış gibisin toprağa
yok musun eyy ayan-ı aşk
bir zamanlar renk verirken bayrağa.