Hani Nerede Karun Şiiri - Sinan Karakaş

Anlamadın mı hala, dünya kimseye kalmaz,
Dönde bir geriye bak, kabristanda kimler var,
Kibir tenzil ettirir, mütevazi alçalmaz,
Hepsi mezara kadar, sanma sana olur yar.

Unuttun mu Nemrutu, ben tanrıyım diyordu,
Dahhak denilen zalim, genç kanı içiyordu,
Firavun zevk içinde, kendinden geçiyordu,
Hiç kimseye olmadı, sana mı olacak yar.

Hani nerede Karun, nerde Zaloğlu Rüstem,
Hani Büyük İskender, demirleri eriten,
Şimdi toprak oldular, üstünde otlar biten,
Hiç kimseye olmadı, sana mı olacak yar.

Aya benzerdi yüzü, Belkıs denen hatunun,
Bugün bile söylenir, sözleri eflatunun,
Esamesi okunmaz, müşriklerin putunun,
Hiç kimseye olmadı, sana mı olacak yar.

Bensiz olmaz diyenler, topraklara karıştı,
Allahtan korkmayanlar, zulüm ile yarıştı,
Firavunun son sözü, Allaha yalvarıştı
Hiç kimseye olmadı, sana mı olacak yar.

Unutma ki bu dünya, öğüten bir değirmen,
Akibet kaçınılmaz, bu değirmene girmen.
Aklını kullanmazsan, muhal olur delirmen,
Hiç kimseye olmadı, sana mı olacak yar.

Nice nice Peygamber, nice nice evliya,
Nice kendini bilmez nam salmıştı dünyaya,
Bin asrı sığdırdılar, dakikalık rüyaya,
Hiç kimseye olmadı, sana mı olacak yar.

İnsani der ey insan, sonunda öleceksin,
Belki de ağlayacak, belki de güleceksin,
Öldüğün gün gerçeği, gözünle göreceksin,
Hiç kimseye olmadı, sanma sana olur yar.,