hani herşeyden mutlu olurdunya
çocukların, şeker alırken yüz ifadesini,
parklarda evcilik oynamasını, görüpte mutlu olurdunya
çocukların mutluluğunu görürken,kendi mutsuzluğunu görüyorsun
hani kuşların mutluluğunu,
özgürce kanatlarını çırptığını görürdün
semada süzülüşlerini seyrederdin
artık film şeridi gibi geçen mutsuzluğunu izliyorsun
hani sevenleri görürdün
kendini düşünmez onların mutluluğunu düşünürdün
yüreklerindeki sıcaklığı hissederdin
artık kendi mutsuzluğunu hissediyorsun
hani umutlar görürdün,
mutsuzluğunda sarıldığın,mutluluk umduğun
mutsuzluğun,umutlarını esir aldığını görüyorsun
mutsuzluğunu görüyorsun,hayatı anlıyorsun..
11.10.2009 Bornova
Hikmet ArslanKayıt Tarihi : 27.1.2010 19:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/27/hani-mutluluk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!