Ey fâni sevgili!
Hani ey sevgili, ahtımız vardı?
Söz verdin kanıma girmeyecektin;
Yalan dünyada ne yaşarsak kârdı,
Ayrılığı aslâ sormayacaktın..
Baharımız kışa dönmeyecekti?
Kalbimizdeki Aşk sönmeyecekti?
Bizi kıskananlar yenmeyecekti?
Güyâ başkasını sarmayacaktın..
Ümit bağlamıştım, vefâsız çıktın,
Ne kadar hayâlim var ise yıktın,
Aşkım fazla geldi demek ki bıktın,
Beni hiç sırtımdan vurmayacaktın..
Harcadım uğruna bütün ömrümü,
Sense revâ gördün onca zulümü,
Sultânı bildiği garip gönlümü,
Paramparça ettin, kırmayacaktın..
Tarsûsî dedirttin sonunda bana,
Yaptığın zannetme kalacak yana,
Ediyorum nasıl beddua sana,
Başıma çoraplar örmeyecektin..
"Adem KAÇAR - 27/07/2019"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 25.8.2019 07:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!