Hani hepimiz bir kardeş’idik
Dertlerimizi döker bir bir çözerdik
İyi ve kötü günde sözde beraberdik
Yıkılmadım ayaktayım sen kaygılanma Kardeşim
Kapım kapansın diye belki de çok sevindin
Dar günümde elkızına rezil ettin
Ettiğin üç kuruş yardımı da lafınan bitirdin
Sen üzülme düşenin kardeşi olmasa da Yüce Allah’ı var kardeşim…
Kazıklarınız olmuş sıra sıra
Ölürsem mezar taşıma yazın kardeşsiz kaldı fukara
Bir gün sizde girersiniz kara toprağa..
Sizde orda kardeşsiz kalın kardeşim…
Kolum kanadım kardeşim diyordum
Ben aslında bu haltı her Zaman yiyordum
En sonunda başıma geleceğini zaten biliyordum
Lafınan olunmuyormuş kardeşlik ben ölsem de siz yaşayın kardeşim
Düşman mıydık biz bu hale düştük
Hani et tırnak ve bükülmez bir bilektik
Gittiğim yolara adınızı yazdım bitti kardeşlik
Ben size uymadım diye mi bu sitem sizde bana uymayın kardeşim
Kayıt Tarihi : 25.3.2015 12:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!