Hani hep Ararız ya! Şiiri - Mehtap Lııı

Anılarım tıpkı o sararmış fotoğraflar gibi
Çocukluğumun masum gülüşünde
Paslı demir kapıların ardında,
Çatlamış,boyası porsumus duvarların gölgesinde
Dokunsam,üzerinden zamanın her sahnesi dökülecek.
Çocukluğumun,yarım kalan hayallerimin düşü
Sokaklar ,sokaklar adı unutulmuş çocukların gülüşünde kaybolmuş.
Şimdi bu şehrin gürültüsünde çocukluğumun anılarına nasıl uzanabilirim.
Hangi sokakta bulabilirim o masumiyeti
Ya yüzümde oluşan kivrimlar
Dile gelse de hatırlat sa anılarımı
Hangi gece de hangi şafakta aramalıyım seni
Arayıp bulamamanın yorgunluğuyla ölümü beklemenin o buz gibi gerçeğinin farkına varmak la mi yetinmeliyim.
Şimdi benden gitmeyen duyguların vedasıyla
Yüreğimin kaç hektarlık yangını nasıl tarif edebilirim.