Hani bundan sonra diye başlayan cümleler,
birikir hani, bir kambur gibi içine insanın.
Her seferinde aynı yerde yaşanan kaza gibi,
bir türlü son bulmayan son kezler.
Hani birlikte susmalar,
bir şarkının en kırık yerinde.
Yağmurda yürürken,
ıslanmak sokaklarda.
Ve yağmurdan sonra, kahve içmeler
biraz acı, biraz umut dolu köpüklerle.
Hani şiir okumalar,
kendi sesinde, kendi nefesinle.
Gülüşümeleri saklamalar hani,
kimseler görmesin diye.
Birlikte fotoğraf çektirmeler,
gülüşleri zamanın kenarına iliştirerek.
“Buradayım” demeler,
herkes gittiğinde bile.
Hani kalbimi ezberleyecektin,
bir şiir gibi, bir dua gibi.
Hiçbir yarınlar beni sensiz bulmayacaktı.
Nerede o haniler?
Nerede o Sen?
Ya inandırdığın o Ben?
Hani Nerede?
14/09/2025
14:09 #wahran
@demlenmisSiirler
(559)
Demlenmiş Şiirler 2
Kayıt Tarihi : 12.10.2025 18:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!