Hani? Hangi Şeker? Şiiri - Sevinç Kavuk

Avrupa’da, vatan duygusuna ölmek isteyen artık bir hayli azaldı… aylık ücretle gidiyormuş askere… bu da yetmiyor tabi ordu anlayışına… şimdilik… buna bulunur daha çare, insanlığa dehşet yarat zekası onlarda oldukça… ama bir çare düşünmüşler… ve yine sanki yeniymiş gibi hep aynı masal… Müslümana karşı savaş planına, İslam ülkelerinden çocukları kaçırıyorlar, üstüne üstlük, bir yardım ekibi adıyla çocukları anadan babadan elleriyle teslim alıyor, davar sürüsü gibi ülkelerine kaçırmaya kalkışıyor… Esir ticaretinin bu yeni hali, eskisinden ne vicdanda farklı, ne hukukta farklı… Bilişim dünyamızda bu sır tutma, bu medya ruhsuzlarına labildiğine hürriyet, duyarlılarına yasak aldı başına gidiyor… Bu işte savaş! Sen ölmeye sıraya gir, ben sana nerde öleceğini söylerim…. Birden bu bilişim zenginliğine insan hiç vicdansız olabilir mi? ... Vicdan vicdana karşı! Vicdan hanımlara belki dır dır ediyorumdur canım, ne vatanı, ne ihaneti, ne duygusu, ne duyarlığı…. Ne oluyor Allah aşkına? Avrupa, Amerika, İngiltere olaylarıyla zaten hiç tükenmez ya bir soysuz sonsuzluklar ortaklığı var ya da bunu anlayabilecek bir hükümet olması gerekirken… bir de başımızda bu sefillikler… ne diyelim, Allah büyüktür… Allah kerim diyecek yine analar babalar… 30 yıl sonra tekrar bu haksızlıklar dile alınacak, çünkü yeni olaylar yine eşiktedir… Bu haller ama Asya anlayışı olmadı, olmayacak yüreği yine ve hep çarpmayı bilmeli… Bu yürek nerede çarpar peki? Yüreği bu bilişim varlığına yücelmiş bir bilinç taşımayı bilende elbette! Hiç tanıdık mı böylesi bir yöneticiden haz tadını? Eskiden tadılmış! O eskiden tadılan şimdi bizim vatanımız. Acıları da az aşağı çok yukarı aynı durumumuz içinde, hatta özellikle… Sadece ulaşım farklı… Suni ulaşım neye yarıyor ki… Yürek ulaşımına hiç daha bir taşıt benzerliği bulunabildi mi? Allah tek yüce! Bu Allah olma sevdaları bitmeyecek ki şu iki kıta sevdalılarında… Avrupa, Amerika… İngiltere ne oluyor? ... Geç bu konuyu, düşünme! İsrail gibi, tankları tokuştur dur! O analar ne hissediyordur acaba? Ne hissedebilir benim gibi olmaktan başka. Analar ağzından doğuruyorsa bu başka tabi… o zaman işte bu cehaletime küserim ben de… Acı aynıysa, niye dayanışmamız farklı olsun diye düşünmekten vaz geçemiyorum… Bir yeni hükümet, hem bir bilişim değeri yüksek bilinç güzelliğinin bütünlüğü ile, ilk iş olarak diyelim ki, bir kaçakçı şebekesi çökertildi ve diyelim ki, o dava düşecek, hükümetimiz niye diye soracak, yanıt olarak belki duyulacak olan: Ben emrettim! Bir itiraz mı var? ... Bu işte, bu ‘ben emrettim’ Türkiye’nin her yerinde… Eğer bu halka duyurulursa, halk ile birlikte bu ‘ben emrettim’ de birlikte çökertilir. Uzun ve yorucu, ama başka bir yol bırakıldı mı ki geriye? Canım Türkiye’m! Canım Türk milleti! canım ordum! Bu kadar can ile neden başarılamasın ki? Halk ile, güney kuzey doğu batı yalnız bırakılmadan, başarılır bu iletişim… Tercihlerimiz belirliyor yaşantımızı. Tercih vatan yüreğimizin sağlıklı işleyen bir organ mücadelesi ise, özentiden sıyrılabiliriz. Korkutucuları kontrol edebiliriz. Halk ile birlikte! Sadece halk ile birlikte! Üniversite öğrencilerimiz de üstlenebilir bu sorumluluğu, psikologlar, hekimler, öğretmen, hakim vs. yanı sıra. Bir araştırmacı ruhu gelişebilir bununla. Yurt dışındaki çocukluğumu hatırlıyorum, çocuk eğiticiydik, hatta çocuklarımıza bir iki yaş büyüklükle okulda ve derslerinde izleyen birer ebeveyin rolü paylaşıyorduk karşılıklı, sonra yine çocuk oluyorduk birlikte. Çok şükür aşıldı bunlar, şimdi Almanya’da polisimiz, hakimimiz, avukat, baş hekim, mühendis, fizikçi, mimarlarımız ve akla gelebilecek meslek uzmanlıklarıyla dolu dolu… Tercihlerimiz belirliyor yaşantımızı. Şekere, bonbona, oyalanmaya oyuncaklarla geçiştirilmeye ihtiyaç duyan çocuklar olmayabiliriz. Anzer balı gibi yürek bağımız var insanlık servetiyle ve insanlığa servet diye bırakılabilecek değerlerle bir yarınlarımız için… sağcı, solcu diye ayrışmaya duygu ve duyarlıkların anteni işlemiyor bizim yürek yapımızda diyebiliriz, tercihlerimiz belirli hep bizim yaşantımızda, tarihler boyunca… ve tarihler boyu sevdik dağınıklığı kontrol edebilme faziletimizle… bilen bilmeyene götürürse eğer, bilgiye onurunu katmış olabilecek, olanın olmayana vermesi güven olabilecek sağlıklı gücüyle… bu tercihler yaşantımızdı, üstlenmeyi kabullendiğimiz uygarlık değeriyle vatandı…