Nedense durgun akar oldu çoşkun sel,
Aramıza giren rüzgâr ile yel,
Bir zaman dost idik şimdi olduk el,
Hani dostum sen dostunu satmazdın.
Seni nefis hırsı bir telaş sarmış,
Benden başka can ciğer dostların varmış,
Anladımki sendeki dostluk çıkarmış,
Hani dostum sen dostunu satmazdın.
Sakın dostu satma diyor kitabım,
Adam olmayana benim hitabım,
Senin dolu benim boş kalsın kabım,
Hani dostum sen dostunu satmazdın.
Konuşması kolay gayet boş lafı,
Beni kandıramazsın git kandır safı,
Böylesi şeylerin olmuyor afı,
Hani dostum sen dostunu satmazdın.
Şimdi dört kafadar ayrıldı üçe,
Bu garip şairi saydılar hiçe,
Miras vermiyorlar dışlanan piçe,
Hani dostum sen dostunu satmazdın.
Meğer satılmakmış geldiğim nokta,
İyi gün dostları bırakır şokta,
Hayırsız dostların umrunda çokta,
Hani dostum sen dostunu satmazdın.
Hani dostluk sende ölene kadardı,
Veysel ile beraber dört kafadardı,
Düşündü garibim kendine sordu,
Hani dostum sen dostunu satmazdın.
Tel:05379590555
Veysel ŞimşekKayıt Tarihi : 4.11.2013 13:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!