Hani desem Şiiri - Üzeyir Aydın

Hani desem sana
Bağrına yaslanmayı özledim
Hani desem sana
Elele tutuşmayı özledim
Hani desem sana
Göz göze bakışmayı özledim
Hani desem sana
Kokunu hissetmeyi özledim
Diyemem
Bağrına yaslandım, ama sanki istiyorum
Diyemem
Kokunu hissettim, ama sanki kokluyorum
Diyemem
Göz göze bakıştım, ama o gözlere alıştım
Diyemem
Elele tutuştum, desem elleri buluştur
Duacıyım yarabbi sen beni kavuştur
Desem seni özlüyorum
Desem hayalinle avunuyorum
Desem rüyalarımda arıyorum
Sanma kendimi savunuyorum
Bu nasıl duygu anlamıyorum
Gecemde sen gündüzümde sen
Bu sevgiyse seviyorum ben
Gül desen gülemem
Gel desen gelemem
Sil desen silemem
Sesin kulaklarımda çınlarken
Cemalin hayallerimi süslerken
Seni ben rüyalarımda izlerken
Gözlerim gözlerini isterken
Sevgiden umut beklerken
Sevgisiz kalp teklerken
Sesinle kulağımın pası silinsin
Cemalinle hayal dünyam süslensin
Gecelerimin ışığı rüyalarım renklensin
Gözlerim gözlerini bulup dinlensin
Sevgini verde kalbim şenlensin
Ben gelemiyorum, gel diyemiyorum
Çırpınışımı duyarmısın bilmiyorum
Beni insan yerine koyarmısın diyorum
Ben gelemiyorum seni bekliyorum
Ben suya hasret çatlamış toprak
Sen su almış toprağı örten yaprak
Unutmam unutamam olsam toprak
Cebirin defteri

30; ocak; 2009