Hani çöldesindir Şiiri - Mehmet Akif Han

Hani çöldesindir…
Ölümün hükümdar olduğu topraklarda
Nil nehrinde çok uzaklarda
Döner durursun yolunu kaybetmiş
Döner durursun umutların kırılarak

Hani yaşama dair son gücünle
Tırmanırsın bir kum tepesini
Ansızın bir vaha çıkar karşına
Ve bir bedevi kızı
Sadece gözlerini görebildiğin
Su döker dudaklarına
Bir çift göz çakılı kalır aklında
Gözbebeklerinde yaşamın sırrı gizli

Hani mavi bir gecedir
Leylak kokulu bir çöl esintisi uyandırır seni
Dayanamaz çıkarsın çadırından
Hurma ağaçları arasında
Yaşamı ifade eden suda
O bedevi kızı yıkanmaktadır
Ay ışığı altında
Saçlarından ışıltılar dökülür suya
Ayışığımı, su mu bilemezsin
Ve çözersin o an o gizemli sırrı
Hayat aşkla bütünleşir..

Ben seni gözlerinden tanıdım….

Hani bozkırdasındır
Soğuk bir kış gecesi
Tipiye çevirmiş kar, yol belli değil
Ölüm
Sıcak bir uykunun güzelliğinde
Aç kurtlar gibi dolaşır peşinde
Umudun
Cebinde nemlenmiş son bir kibrit çöpüdür
Çakmaya korkarsın..
An gelir ağırlaşır gözkapakların
Dalarsın..
Ve gözlerini
Bir ateşin kenarında açarsın
Yüzünde bir yerli kızın ılık nefesi
Ellerinde ellerinin sıcaklığı
Sonra sıkıca sarılır sana
Paylaşmak için hayatın sıcaklığını
Ve anlarsın
Hayat bir tenin sıcaklığında paylaşılır..

Ben seni ılık nefesinden, sıcak ellerinden tanıdım..

Hani yoksul topraklarda savaş
Savaşta kıtlıktır
Ve yüreğin yanında
Kıvırcık saçlı, kara tenli bir çocuktur..
Bir haftadır ağzına lokma girmemiş…
Bilsen
Bir somun ekmek edecek canın
Çocuğuna vermek için
Oracıkta satarsın..
Çaresizlik
Yüreğini ezen koskoca bir taş
Gözlerindeki yaştır..
Kapıları çalarsın tek tek
Çocuk için bir dilim ekmek
Yoktur…
Ve solan gözlerini izlerken çocuğun
Oturmuş bir duvar dibine
Beyaz tenli bir kadın çıkıverir ansızın
Bebesini emziren
Ve çıkarıp diğer göğsünü
Sunar kıvırcık saçlı kara çocuğun ağzına
Yüzünde salt sevgiden bir tebessüm..
Seninse gözlerinde yaşlar..
Ve o tebessümde
Yaşanılası bir hayatın
Muhteşem güzelliğini görürsün
Barıştır, sevgidir, umuttur, aşktır..

Ben seni tebessümünden tanıdım…