Hani Bir Gün Olur Ya...! Şiiri - Halil T ...

Hani bir gün olur ya...!
Geçmiş bir gün gözünde canlanır,
Yüzünde önce tatlı bir tebessüm,
Arkasından da gözlerin dolacak gibi olursa...
Yüz yüze gelmesek de telefonfa;
Nasılsın iyimisin?
Demen yetiyor bana.

Hani bir gün olur ya...!
Yaş altmışa dayanmış,
Ayaklar, on asım ileri atamayacak kadar,
Bedene acizlik veriyorsa...
ve o anda, bir parkta solukalıyorken sen,
El ele tutuşmuş,
Önünden geçen bir çifti görsen,
Cüzdanından çıkardığın eskimiş resmime bakıp,
Beni hatırlaman,
Yüreğindeki o kıpırtı bile yetiyor bana.

Hani bir gün olur ya...!
Zamansız yükselen bir sala sesini duyar,
İsmim kulaklarında çınlarsa,
Duyduğun yerde öylece kal.
Haykırma, üzülme! kimselere yansıtma!
O an ağlayacak olursan,
Bir damla yaş kadar,
Kirpiklerinde dursun.
İşte O benim...!
Yerlere akıtma beni.
Bu bile yetiyor bana.

Ve birazdan sokağından geçrse naaşım,
Gelme üstüme üstüme!
Metin ol! topla tüm cesaretini.
Dön bana doğru,
Aç gözlerini bana bak!
Ben gözden kaybolana kadar,
Seyrederek gözlerinle uğurla beni.
Önünden geçerken,
Ben içimden geçeni sana söyleyeceğim o an.
Seni hala eskisi kadar seviyorum diye...

Ya sen...?
Gözümün ilk ağrısı,
Yüreğimin ilk sevdiği, ya sen...?
İçinden gelen,
İsmim geçen,
Geçmişten bir cümle aklında kalan,
Bir cümle söyle!
Ne söylersen söyle!
O yeter bana.