Kara gözüyle
Buğday teni ile
Pınara koşan nazlı ceylan
Dört yanda efkarımla kara sevdam
Karşıma çıkmadan önce
Çarpmadan sol yanıma sıcak, sıcak
Güzel bir çocuktum
Şimdi ne sen kaldın
Nede saçlarım
Zaman neler doğurur kim bilir
………………………….
Kazığa bağlı çırılçıplak
Yanı sabahı alıp götürüyorsun
Kaç şehir değiştirsem yine sen
Kaç acıyı öpsem yine sen
Hani benim yüzüm
Dayan diyorsun
Bir Pazar ölüsü
Bak yüzüme Nurşen
Yüzüm belki Filistin
Yüzüm ırakta genç kız
Yüzüm Somali aç
Yüzüm şehit anası
Ama hiç olmayacak yalana muhtaç
Ellerim senin ellerin asla
Şiir kalacak
Karanlıktan ışık koparan
Yıllara acısını dokuyan
Dayan diyorsun
senden sonra kim kalacak
hani benim yüzüm
Nurşen dokunmadan dayanamam
Zaman neler doğurur kim bilir
Zaman beter akmasa umuda
Göz kırpsa merhaba
Mısralara dökülse bütün susamışlığım
Doğruyla büyümeliyim kat, kat
Korkacak bir şeyim yok biliyorum
Bir gün bende öleceğim
Bir gün sende
Ve sesini nerde olsa tanıyacağım
hani benim yüzüm
-----------------
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 23:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!