Hani Bazen Olur Ya Şiiri - Emine Yavuz 2

Hani bazen olur ya
Dalıp gider,
Kendinden geçersin birden.
Senden başka kimse yoktur sanki
Şu kocaman evrende.
Geliverince birden kendine
Şaşırırsın kalırsın haline.
Farkında bile olmadan
Zamandan bir örtü çekmişsindir
Zamanın üzerine.
Hani bazen olur ya
Dayanılmaz acılar çekersin yüreğinde.
Roller değişmiştir şimdi
Zaman geçmek nedir bilmez,
Oyun oynar sanki o an seninle.
Acı üzerine acıyı katlar peş peşe
Anlamını yitirir her şey gözünde,
Acının dinmesidir tek dileğin
Sanırsın ki kara bulutlar dolanır
Hep senin üzerinde.
Sabretmekten başka bir şey yoktur elinde.
Kaçıp kurtulmak ister,
Çırpınır durursun biçare.
Hani bazen olur ya
Kendinden bir şeyler verirsin hep,
Hiç hesap kitap yapmadan
Bir tarafını yitirircesine.
Şöyle bir bakarsın elindekilere
Sıfırda sıfır eşittir sıfır
Pişmanlık duyar kahredersin kendi kendine.
Birden;
İşte dersin işte elde var bir
O da pişmanlıktır ne çare
Gülersin acınası haline
Ya onu da verseydin birilerine.
Hani bazen olur ya
Karadan daha kara olur gece.
Şerefsizliğin şerefine içmek istersin delicesine,
Kadehin dibi görünmese
Durmadan doldurmaktan kurtulsan böylece.
Bağırırsın sessizce:
Şerefsizliğin şerefine içiyorum dostlar
Hadi sizde açın bir şişe.
Hani bazen olur ya
Gönüllü tutsaklıklar yaşarız,
Farkında bile olmadan.
Sevdiğimiz renge boyarız tüm evreni
Örneğin: deniz yeşil, gök yeşildir gözümüzde.
Umuttur, sevgidir her şeyin adı
Bir katre tebessüm bulunur daima yüzümüzde,
Böyle sürüp gider sanırız senelerce.
Hani bazen olur ya…