Sen varken bir çocuk gibi sevinen gönlüm
Şimdilerde karanlık mekânlarda, yalnızlığa sürgün
Ellerim ceplerimde başım yerde, gezinirim caddelerde
El âlem sevgilisiyle beraberken, ben senden ayrı hasretlerde
Söz vermiştik hani ayrılmak yoktu
Hani acı çektirmek, ağlatmak yoktu
Ne acım bitiyor, ne gözyaşım diniyor
Hani bir başına çaresiz bırakmak yoktu
Ben senden habersiz atmazken bir adım
Sen haber vermeden, aniden çekip gittin
Hiç düşünmedin beni canımdan ettin
Şimdi kalmadı hayattan bir beklentim
Ben dualarımda bir tek seni dilerdim
Çünkü bir tanem seni çok özledim
Ölenle ölünmez derler amma
Sensizliğe alışarak yaşayamadım
04 Mart 2013
Pazartesi
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 20:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!