Hani Şiiri - Ramazan Ateş

Sevdan beni atıyordu ateşe,
Hani sevdan, hani aşkın, hani sen?
Hasretinle düşüyordum dertlere,
Hani hasret, hani özlem, hani sen?

Günde kalmış buzlar gibi eridin,
Daldan kopmuş güller gibi kurudun.
Sensizliğe dayanamaz ölürdüm,
Hani yüzün, hani gözün, hani sen?

Şimdi daha mutluyum ben, sensizde,
Ölünmezmiş, yaşanırmış onduzda.
Beni saran sen olurdun yalnızca,
Hani elin, hani kolun, hani sen?

İbret olsun dost düşmana bu sevda,
Kapılmasın boşa çıkan duyguya.
Söz vermiştin benle ölüp gitmeye,
Hani sözün, hani yemein, hani sen?
Hani sevdan, hani aşkın, hani sen?

Ramazan Ateş/Enschede-18.10.1999