Hani bizim de dağlarımıza güneş doğacaktı,
Hani bize de gülümseyecekti yıldızlar,
En parlak anlarında...
Terk edecekti hani karakışlar, bizim diyarlarımızı,
Baharın serin esintisi, bizim de yüzümüze varacaktı hani...
Hani salacaktı anneler korkusuzca çocuklarını sokaklara...
Sokaklar kurşun değil, çocuk sesiyle çınlayacaktı,
Hani törenlerimiz cenaze değil, düğün törenleri olacaktı,
Beyaz kefenleri değil, beyaz gelinlikleri karşılayacaktık hani...
Hani bizim de gerçekleşecekti hayallerimiz,
Belki pembe panjurlu kocaman bahçeli havuzlu değildi ama,
Biz de hayal etmiştik, bizim de olacaktı küçük bir evimiz...
Ve çocuklarımız olacaktı, birinin adı Yasemin, diğerinin-
ki Deniz...
Şimdi hangi gerçeklikler inandırsın beni yarının aydın-
lığına...
Hangi şarkı derman olsun yalnızlığıma,
Hangi şiir, hangi roman alsın ruhumu götürsün uzaklara...
Hangi uyku, huzurla uyandırsın beni umutlu sabahlara...
Söyle bana, hangi sebep çare olur beni esir alan bu
kâbuslara...
Kayıt Tarihi : 10.9.2020 17:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!