Hani Şiiri - Fatih Kamçı

Gözlerim vardı hani,
gözbebeklerinde yaşayan.
Yüzüm vardı hani,
ilk yürek yangınından geriye kalan.
Saçlarım vardı hani,
avuçlarında buram buram kokan.
Ellerim vardı hani,
ellerini kendine mahkum bırakan.
Sesim vardı hani,
kulaklarımda eşsiz melodiler bırakan.
Bir gülüşüm vardı hani,
ruhunu bedeninden ayıran.
Bir bakışım vardı hani,
yüreğini yerinden söküp çıkaran.

Kalırsan benim,
Ölürsen toprağındın hani.
Sensiz yaşayamam derdin,
haykırırdın ismimi hani.
Yokluğum cehennemin,
varlığım cennetindi hani.
Bir ben vardım senin için,
gerisi bir hiçti hani.
Ölünceye kadar sevecek,
ayrılmayacaktık hani.
Sözlerin hepsi yalan,
varlığın nerde hani?...