Hani Şiiri - Fahri Bulut

HANİ
sema dönerken kalp kalbe gökyüzünde,
Bulutlar gölgelik olacaklar,
Yıldızlar alkış tutacaklar,
Ay dede gök kuşağını incecik beline bağlarken,
Nikah şahidimiz olacaktı,
Bütün Galaksilerden güller yağacaktı.
Başlarımızdan yer küreye kadar,
Oysa ki,
Kaç bahar eskittim umutlarıma yenik,
Sayısız mendiller çürüttü,
Hasretinle, özleminle çağlayan gözyaşlarım.
Tanyeri çoktan ağardı,güneş bir mızrak boyu yükseldi,
Gök çınlatan çığlıklarım dan,
Vefasız niye dönmezsiniz hala?
Yükledim hasret türkülerimi alaca şafakla,
Katarla-nan turnaların kanatlarına.
Biliyorum bir gün batımı uzağındasın,
Kalbimin vurularını mutlaka duyuyorsun,
Anladım ki senin vicdanın kökleşmiş,
Yakındır kızıl bir şafakla, yelken açacağım,
Dümeni kırılmış gemi misali,
Bekle İzmir sahilinden.
Sen ki,
Sol yanımda mıh gibi çakılı durursun yakındır pas bağlarsın,
Hala umudum, kara sevdam san,
Önünde diz çöker, boyun büker yalvarırım,
Dilersen kesersin bir koyun gibi,
Dilersen kapı kulun yaparsın,
Dilersen köle pazarında satarsın,
Namerdim direnmem, karşı koymam,gıkımı çıkartmam,
Bekleyeceğim İzmir sahillerin de sonsuza değin,
Gemilerin duldalarına terk edilen kayıkların içlerinde,
Aç, susuz ve uykusuz, sevdam bana dönene kadar.
Çünkü sen umutsuz ilk aşkımın,
Bitmek bilmeyen gerçek hikayesi sin...
26.EKİM.2013.
FAHRİ BULUT RIZAZADE

Çünkü sen umutsuz ilk aşkımın bitmek bilmeyen gerçek hikayesi sin...