Hani Şiiri - Öztürk Acun

Her yanım duman kaplı anacığım
Hergün maske mi takacağım
Hani dünya güzeldi
Türkiye’min suyu havası temizdi
Can verirdi hastaya sağa
Pırıl pırıldı havası, fokurdayan pınarı
Seher yeli eserdi ılgıt ılgıt
Nerde doğal bereket
Yürümüş dedelerim günlerce kağnılarla
Dağ taş ova bayır
Açardı kollarını doğa bol güneşiyle
Suyla batırıp yediği somunu keyifle
Kömür kokmaz tezek odun kokardı sobalar
Mevsimi gelmeden olmazdı sebze meyve

Av bulurdu avcılarım
Hastalanmadan yayılırdı çayıra kuzularım
Denizi seyrederdi temiz sahilde âşıklarım
Hani Ozan Veysel’in dost dediği toprağı
Çoraklaşan bağrı
Kirlenen ilaçla gübreyle dudağı

Ulu çınarlar vardı meydanlarda
Beton yığını oldu bu yerler
Verimli topraklar oldu büyük plaza ve site
Nerde benim maskem anne

Margarin erimez vücudumda
Radyason her zaman yurdumda
Meyve sebze bol ve gedeolu
Bulamam bir gül ya da bir çiçek
Ne koku kalmış ne gerçek renk