Hani Şiiri - İsmet Can

Hani öylesine bir duygu kaplar ya insanı
İçinde anlaşılmaz bir gariplik hissedersin
Gezersin ya bulutlarda, yaşatırsın her anı
Sonra aniden düşer, tepe taklak gidersin

Hani nefret ederken, sevmek ister ya insan
Bazen sitem edip, kaderine küsersin
Sönmeyecek pahasına, içinde ki volkan
Patavatsızca söylenip, söversin

Hani üzülürken sıkıntılara, şuursuzca güler ya insan
Acıtırken duygular yüreğini, darbelere alışırsın
Eski, siyah beyaz fotoğrafta, hala gülümsüyor duruyorsan
Omuzlayıp dertlerini zamana, yeni hayata taşınırsın

Hani ecel hissettirir ya kendini, ayazı tonda üfürürken
Ürpersen de üşümezsin, hayata yamanırsın
İyi bir vücutla yaşıyorken, nankör kader yüzüne tükürürken
Buhar olup uçsan da tin halinle, herkesçe aranırsın

İsmet CAN

02 02 2008