Hani.... Şiiri - Asya Bozdağ

Öyle bir kabus ki uyanamazsın.
Hapsolmuş benliğin, hüsran zindanlarına
Hani başını ordan oraya vurasın gelir ya....
Nefesin kesilir,gözlerin dalar ya....
Beyninde çakan şimşekler gibi.
Göğsüne bir sancı iner
Haykırışların olur yanaklarındaki ılık damlalar.
İsyanların romanını oynarsın
Yalnızlığın ve olmayan sen
Hıçkırıkların dizilir bir inci gibi boğazına
Bir yudum su bile bulamazken yangınlarına
Elini uzattığın dallarda kırılırsa ardı ardına....
Saflığı ararsın boş odalarında.
Nefretini örtemeyen bahaneler gibi
Hani bakakalırsın bir yolcu ardından
Neden geldi?
Neden gitti? lerine cevap bulamadan
Bir ritim tutturmuşsun yürüyorsun yarınlara
Süslemelisin onları sarmaşık tohumlarıyla
Bir yere koyamazsın yüreğini.
Ya acıtırlarsaaa... Ya kanatırlarsaaaa...
Bitmeyen bir pazılın eksik parçası gibi
Kaybederlerse seni,kendi kendinde.

05.05.2010
Asya Bozdağ