Hani Şiiri - Ömer Arıkan

Hani gamdan, kederden uzakta kalacaktık?
Hani üzüntü, keder bizi mutsuz etmezdi?
Biz yalnız bizim için sevinçli olacaktık.
Bizi bizden ayırmaz, başkasına gitmezdi.

Hani hayat acısı gelirken gülecektik?
Hani tüm kötülükleri inada seçecektik?
Sen ve ben bu yolda beraber gidecektik.
Hani bizde mutluluk devam eder bitmezdi.

Yürüdükçe mesafe uzayıp kıvrılıyor.
Her adım atışımda dilim, damak kuruyor.
Bende coşan arzuyu umutsuzluk alıyor.
Hani çoşan arzuyu çaresizlik örtmezdi?

Unuttum ben de artık sizin gibi gülmeyi.
İstemediğimi sanma, arzularım ölmeyi.
Yalın ayak, baş açık sana doğru gelmeyi,
İsteyince ayaklar hani geri gitmezdi?

Gidiyorum elveda, ölüme adım adım.
Yine boynum bükülü, yine sana ağladım.
Yaşamın tadı kaçtı, sona erdi muradım.
Bak mezarcı doldurdu, hani toprak örtmezdi?