Hani Şiiri - Mete Özdikici

Hani dünyada bir ben vardım bir sen
Hasret ölen Leyla ve Mecnun gibi

Hani bizim ufkumuz Arş’ta idi
Arz’dan Arş’a uzanan el gibi

Hani konardık çiçekten çiçeğe
Rengârenk kanatlı kelebek gibi

Hani bir şey görmezdi gözlerimiz
Kalbin gözü açık bir ama gibi

Hani işitmezdik etrafımızı
Derde ortak kulaksız sırdaş gibi

Hani aşkın ateşi ısıtırdı
Can ateşimin koru güneş gibi

Hani aşk bir kıvılcımdı yakardı
Köpürmesi dinmeyen volkan gibi

Hani ilaç yalnız ab-ı hayattı
Katı yüreğe serpilen su gibi

Hani senle hiç ayrılmayacaktık
Ölümle ikiz kardeş hayat gibi

Hani Cennette de kavuşacaktık
Havva ile buluşan Adem gibi

Ve şimdi terk edip gitmişsin beni
Aşktan değil aşkından mâşuka gibi