Hani Şiiri - Hüseyin Kotan

Gönüle saplanan kama gibisin
Muhteşem libasta yama gibisin
Gözleri görmeyen âmâ gibisin
Tükenmiş mecalin kolların hani?

Gece gündüz masivayı işledin
Ölümsüz hayatı ister düşlerdin
Bed dilinle müminleri taşlardın
Kibir tasladığın hallerin hani?

Servetler toplayıp vermişsin sele
Oğlunu kızını kaptırdın ele
Kararmış umutlar kapılmış yele
Talana uğramış, malların hani?

Çalım satar endam ile yürürdün
Kibirlik libasın yerde sürürdün
Uzak yakın her tarafı görürdün
Çıkmaza uğramış, yolların hani?

Lokmayı haramı bolca yutardın
Alime arife çamur atardın
Beşe alır binbeşyüze satardın
Geçer akçe etmaz, pulların hani?

Meyil verdin cimri ile zalime
Burun büktün iman ile ilime
Hırlamıştın kur’an ile gülüne
Söylemez doğruyu, dillerin hani?

Ters yüz olur madalyonlar resimler
Unutulur şöhret ile isimler
Toprağa karışır nazik cisimler
Uğramaz bülbüller, güllerin hani?

Kaderin yazısı düzdür silinmez
Evvel ahır ne olacak bilinmez
Menzile varmadan asla gülünmez
Gül benzin sararmış, alların hani?

Mazlumlar derdine olmadın derman
Katline çıkardın bir sürü ferman
Ukbada hesabın görülür yaman
Tükenmez sandığın günlerin hani?

Üveys kadiriyim hakkı söylerim
Aşkın menziline hedef eylerim
Gaflette geçen demi neylerim
Mevlaya açılmaz ellerin hani?