Bir dünya yarattım kendime..Kimsenin bilmediği sanal bir dünya..Sadece şiirlerde konuşabildiğim, zaman zaman alaşağı olduğum, kavgalar ettiğim, sevdiğim, nefret ettiğim bir sürü şey yaşıyorum bu dünyada..Acı çekiyorum, gözyaşı döküyorum..Ve gün ışığı ile birlikte o dünya bitiyor..Tasasız bir dünyada buluyorum kendimi..Ne üzüntü, ne aşk, ne nefret, ne hareket…
Düşünüyorum, gerçek dünya ne veriyor bana? …Giyiniyorum, süsleniyorum, yemek yiyorum, televizyon izliyorum, geziyorum, arkadaşlarımla sohbet edip kahve içiyorum..Siyasetten, güncel konulardan bahsediyorum..Arkadaşlar eşlerinden, çocuklarından anlatıyorlar, dinliyorum.. Arkadaşlarımı dinlerken, bazen ‘aman iyi ki koca derdim, çocuk derdim yok’ deyip seviniyorum… ‘İyi ki özgürüm, iyi ki yaşamımı birinin ellerine verip tüketmemiş, tükettirmemişim’ diyorum…Yoksa genç kalabilir miydim böyle :) Bu bir teselli mi, bilmiyorum..Gün, böyle bir döngü içinde sürüp gidiyor…
Veee akşam oluyor, benim dünyam havanın kararmasıyla başlıyor…Kimse bilmiyor, kimsenin haberi yok dünyamdan..Önümde bilgisayarımla hareketli bir yaşamın içine dalıyorum...Geziyorum, okuyorum, öğreniyorum, oyun salonlarında okey oynuyorum..İki laf ediyorum…Ve aşkımı arıyor gözlerim, o sonsuz boşluğun içinde..Yine küsüz, yine kavga ettik, yine kırdık döktük birbirimizi…Yüzünü hiç görmesem de, yıllardır kalbimde değişmedi yeri..Bugünlerde çok üzüyor beni.. :) Gözyaşlarım kurumaz oldu, kıskançlığım tavan yaptı, çok mutsuzum.. :) Şiirler olmasa nefes alamayacağım, oksijensiz kalacağım, öleceğim belkide.. Öyle yoğun duygular yaşıyorum, öyle acıyor ki bazen yüreğim…İşte ben bu dünyada yaşıyorum..Bu dünyada varlığımı hissediyorum..Bu dünyada aşk için gözyaşı döküyorum...Bu dünyada, bir sevgilinin peşinden gidiyorum..Hele kıskançlık krizlerim tutmaya görsün, dünyam başıma yıkılıyor :) Kırıyorum, döküyorum, ağzıma geleni söylüyorum, tek kelime ile çıldırıyorum…Kimse bilmiyor, kimse duymuyor; kan gövdeyi götürüyor.. :) Hakaretler ediliyor, bağırışılıyor, darmadağın oluyor ortalık, kimsenin haberi yok :)
Başımı bilgisayardan bir an çevirdiğimde; karşımda televizyon ve yanımda uyuyan annem…Bir tarafta ortalık yıkılırken, bir taraf ne kadar sakin…. :))
Tamamını Oku
