Hangimiz? Şiiri - Yakup Okur

ürperiyorum her geçen gün artıyor yalnızlığım
duvarlar üzerime gelmiyor ben gidiyorum sanki
istemiyorum bu halimi ben sevmiyorum sessizliği
duvarları bilmem ama ben bu evden gidiyorum sanki
her defasında içine düştüm bu boşluk karanlık
ortalıkta sürünüyorum biri yardım çağırsın
her dakika içine çekiyor direnmek ne fayda
sen görmüyorsun beni ben dirensem ne fayda
keşkelerle izmarit birikti yanan hangimiz?
bu şehir bir hapishane söyle suçlu hangimiz?
düşünmekten kafayı yedim yandı gençliğim
uçuruma giden benim ama iten sizsiniz!
hasta değilim ama istiyorsunuz doktor olmayı
nefret ettim bu dünyadan sebebi burada olmanız!
havayı solumak dahi acı veriyor hem de sizinkinin aynısı
asla gitmeyeceğin bir yer hayal et,işte oradayım!