Bilmem hangi yokluğa vursam kendimi
hangi mezar alır benim bu ağır bedenimi
seni düşünüyorum ey gönlümün sahibi
sevdan sır düğümlü bir hasret gibi sevgili
Sürgün vakitlerde çıkmazdayım yangınlardayım
yaz mevsimi kışı özletir iklimim kayıp
bir avuç toprak ki sırdaşım olur hasretçe
şimdi bir gül seni anımsatır bana sevgili
Bir kavga düşlüyorum sevdamızın renginde
öylece bir dava oluyorum sevda ikliminde
ah çekmeden umutların seher yelinde
gönlüm seni aşk bilmiş hasretçe sevgili
Yollarım mahşere çıkar senin yokluğunda
ruhum azap halinde hayat acı veriyor
ama cennetimize bir kıvılcım bile düşmedi
cehennem benim yanışımla eskidi sevgili
Kayıt Tarihi : 18.10.2015 20:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!