Saçlarına aklar mı düştü hanemizin
Neden ihtiyar bir çehre bürünmüş
Nasibine yaslar mı düştü hanemizin
Yorgun ve bitap bir şekle bürünmüş
Kalbinde kırıklardan biriken bir kördüğüm
Üstünde ölüm denen toprağın soğukluğu
Ne bir nebat biter, ne bir hayat soluğu
Adeta ölüm kokan zehre bürünmüş
Hanemize dünya demiş eski bilge ölüler
Dünya ki üstünde ölüler var, altında gömüler
Evin altı, sokağın üstü, toprağın batnı
En nihayet mezarlık koca bir nesle bürünmüş
İçimizde dünya, dünyanın içinde bir arayış
Hep bir an öncesine daimi nöbet sayış
Nabzından hayatın ölesiye kavrayış
İçimizde yaşamak korkak bir reste bürünmüş
Hanemiz yanıyor, koşunuz yetişelim
Sönmeden ateşi bizler de pişelim
Bir bakarsın dünya eşsiz bir resme bürünmüş
Kayıt Tarihi : 30.7.2025 20:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Koşunuz, yetişelim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!