Hande Yurdakul Şiirleri - Şair Hande Yur ...

Bir köşeden çık gel
demiyorum ki.
Çünkü burada hiçbir yol,
dönüşlü değil gönlün gibi.

Kuşlar olduğu yerde,
kedimi yumağına dokundurmuyorum.
Çamaşırlar asılı,
güneşte yanması da olanaklı.
Sigaran kül hele küllüğe ne olduysa inatla o da kül.
Kitabın tam iki yüz seksen ikinci sayfasında,

Ben bir kadın:
kavgana gelen kadın,
kavağın ucundaki kadın,
martının ağzını yoklayan kısa saçlı kadın,
güneşe baktığında gözünün yeşerdiğine inanan kadın,
memleket yolunda duran adın.

Otelde bir oda tutalım
ve senelerce açmasın kapımızı kimse.
Susuzsuktan değil
aşktan ölelim.

Kapımı açtım çıkıyorum,

Özgür bir çığlık duyacaksın şimdi: Çocuklarımız oldu seninle, şiirlerimiz birer evlat.

Bütün şiirler aşkına
huzurmuş içimde ki,
hasretmiş yaşadığım.

Bütün ışıklar aşkına
dön, bak bir buraya.

Küçük kaldı gün,
uçuk maviydi yüzün
kopuk martı kanadı idi bir sözün.

Kavganın neyi olduğum bilmiyorum da
bu evdeki kavganın baş kahramanıyım.

Bir kavgadır içimde sürüp gidiyor,
sonu barış olsun.

Değişmeyen günüm,
sıcakta esen rüzgar.
Yaktığım bütün mumlar daha aydınlık olamaz gelişine.

Tutulan ay, güneşte neymiş
bir seni tutsam yeter bana, hayatımda bir kez o da.

Kışın tüter bacalar
gönlüm çalı olur yanar.

Yazın eser Çamlıca
ben ölürüm ayazda.