Ne kalmadı ki bende
Senin ile geleceğime düş dedim
düş/ tü şüphesiz.
Gözlerimi kapıyorum biri adımı söylüyor telaşlı.
Kapıyorum ne çare yanımda sanıyorum - seviyorum seni.
Açsam göremiyorum karanlıktan.
Gelmediğinden hep,
söylesemde ay olmadı güneş.
Hayırsız demeye kaçıyorum
koşar adımlarımla.
Küçük omuzlarımda derman kalmadı,
yetiş sevdanla.
Kışın sıcak eve girsem bir sinek olarak;
özgürlüğümü abartıp dörtnala koşturmazdım.
Sonbahar,
son gelen bahar,
baharın sonu,
yağmurda çırpınan güneştir soluğu.
Ben bir savaş gemisiyim
yüzlerce deniz mili kateden,
kavgana dost olarak gelen.
Yarı yoldan döndürülmekteyim
gönlüne barış ilân ettiğin şu sıralarda.
Ve azizim yine benim..
İsteklerim azdır bilirsin.
Aldığın şu nefesi
evet evet şuan verdiğin..
Hissetmek isterdim yüzümde.
Sen yokken de vardı elimde gerçi..
Neyse işte sarılırken sana özgürce
başka olduğu yoktu.
Severdim seni de
Dik durmasıyla beni gördüğünü sandım
ne bileyim hiçbir şeye boyun eğmediğini.
Şimdilerde imgelerim sefalet içinde,
her an yok olabilirler kara bir ülkede.
Değişik görünsekte karşıdan.
Biz varız taştan.
Asılı pencere kenarında.
Düş kuruyoruz ahşaptan.
Çakmayın bir kibrit usuldan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!