Handan Ay Şiirleri - Şair Handan Ay

Ey! tutkunun,mavi kanatlı beyaz atı.
Yok takadim! halim sana kaldı.
Savur,hırpala,indir yere yıldızları...
Ayaklarımın altında,bu ışıktan halı.
Yorgun yüreğim yaşasın en hoyratını!
Sakınma; tepeden tırnağa,

Bırak zehirlensin akrepler kendi ateş çemberinde,
Al rüzgârları sırtına; hadi biraz gülümse..
Onlar doğru,biz yanlış bilinsek de;
Karanlığa sövme sırasını savdık,mumu yakmak kaldı geriye.

Başını dik tut ki gözyaşların yanaklarından süzülsün;

Senin kanınla abdest almak olsa sonunda;
Hakkımı helal ettiğimi söylerdim,cenaze namazında.
Benden yüreğimle helâl bekleme sakın ola;
Sen o yüreği satalı çok oldu yok pahasına..

Beyaz tavanlı,turuncu duvarlı yaşlı odada,

Umutsuzluğa kapılma sakın;
Dertlerini kov gitsin.
Varsa anlatmak istediğin sırrın,
Aynalara anlat bitsin;
Anlatma kimseye! Dost bildiklerinden sakın..

Mevsimlerden kış,yollarım kapandı; erzağım tükendi..
Saçlarıma yağan bu karları güneşler eritemedi.
Cehennem ateşinde dans ederken titredim;
Aldığım nefesten,tuttuğum dileklerden usandım..

Yaşamayı öğrenemeden yaşlandım,

Yorgun sabahlarımın titreten ayazı,
Uykusuz gecelerimin çoban yıldızısın.
Şeytandan kıskandığım günahım,
Meleklerden sakladığım iyi yanımsın.
Güneşi ağlatan aydınlığımsın.
Denizleri kurutan yangınımsın.

En değer verdiğimi bekliyorum,
En özlediğimi...
Sığındığım geceler de örtmüyor beni!
Yürek çıplak; üşüyorum.
Gel de...konsun sesime kuşlar yine.
Gel de...tanıklık etsin zaman,mucizeye!

Nice güneşler battı ey gönül! ..uslanmayacakmısın?
Durmadan yara alıyorsun;
Dalgaların dövdüğü,kıyılar...
Nice canlar kurtarmış,yamalı kayıklar gibi.
Anlamsız bu yaşanan med-cezirler,
Erişmek umut ettiğine..yada sanmak öyle!

Çanakkale Boğazı'nda bir demir yumruk
Yakıyor alev alev,düşmandan medet umduk..
Neferler emir bekliyor,bakışlar durgun ve donuk
Atam'ın savaşmayı değil,ölmeyi emrettiğini duyduk! !

İstanbul'dan demir alıyor,zamandan demir alırcasına

Bu çürüyen beden senin,ağlama,salla mendilini
Kalemimdeki son damla isyan mürekkebi de bitti..
Tutmaya çalışma irkilerek,masadan düşen sırça kadehi
Kıyamete saatler kala,aç gözlerini o seher vakti
Görülecek ne varsa görmüşsün; vur şişeyi,uğurla gemiyi...