Yalniz zannedip sansan bile
Insanin kendine tanik etrafinda otlar agaclar vardir
Dal egilir kol uzar yaprak yesillenir ve sararir
Bakarsin uzak yildiz, yakindaki ay
Senden baska hic kimsesizligin soguk ayaza buz tutan sessizliginden
Simsicacik odalarda yanan soba gibidir
Calidan koruluklara eski bir keklik sesi misali yankilanarak
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta