Hancı Bu Adam Aşka Dilenci..

Hancı Bu Adam Aşka Dilenci.

Bedenim de bir acı kalbimde büyük sancı
Aç sen kapılarını geliyorum ben hancı
Göster bana loş köşe yalnız masası olsun
Bir dolu şişesiyle bir de kadeh bulunsun

Hafif aç sen müziği ayrılık marşı çalsın
Ocakta ki sıcaklar yol ver yanıma gelsin
Arala perdeleri gözlerim ufka dalsın
Engelleme gözümde iki damla yaş olsun

Aldırma bana hancı aldırma sen yabancı
Gördüğün bak bu adam yalnız aşka dilenci
Koskocaman adamın kalmadı hiç direnci
Şişeler boşaldıkça doldurup getir hancı

Belki bura da kalır belki sessiz giderim
Belki naralar atar belki derin inlerim
Ayrılıkla savaşta bedenim kemiklerim
Bir çare biliyorsan anlat hancı dinlerim

Çok büyüktü bu dünya niye böyle daraldı
Sevmezdim ızdırabı bugün bana yar oldu
Cennetti benim dünyam sahraya çöle döndü
Göster odamı hancı galiba yatacağım

Odamda ki isyanlar merdiven den inerse
Yüreğimin yangını alev alev yanarsa
Han da ki konukların sustur adamı derse
Dokunmabana hancı ben zaten söneceğim

Fazlamı loş burası kasveti hayli derin
Paltom mu ıslak benim bedenim soğuk serin
Hancı tut ellerimden gördün ben derbederim
Yak şu ocağı hancı ben bu gece beterim

İçim de bir ayaz var donuyorum ben hancı
Tırnağımdan başlıyor kalbimde ki bu sancı
Kendime yenik düştüm bu duyguya yabancı
Getir şişemi hancı kendimi bulacağım

Kes şu sesleri hancı hep kuru kalabalık
Çok mu garibim hancı baktılar alık alık
Aşk savaşından çıktım böyle olur sevdalık
Bir leğen getir hancı galiba kusacağım

Kadeh elimden düştü masam darma dağınık
Köpekler saldırmışlar paçalarım hep yırtık
Mintanım da düğmeler çekmişim hepsi kopuk
Isıt beni sen hancı burada donacağım

Ne bitmeyen gece bu saat çakılıp kaldı
Mangal gibi yüreğim sıkılıp yumruk oldu
Dağlar da ki aç kurtlar hanın önüne indi
Dayan bana sen hancı şafağı bulacağım

Yaktığın kütüklerle duman oldum kül oldum
Civan yardan ayrıldım akıllıydım del oldum
Sen beni anlamadın burda akan sel oldum
Yollarımı şaşırdım bak kapına kul oldum

Gel hancı şu masaya bir sen kaldın bir de ben
O cimri şefkatine nasıl muhtacım bilsen
Azrail olup benim canım almaya gelsen
İhtiraz etmem hancı severek vereceğim

Dışarı da kar başladı lapa lapa yağıyor
Fırtına da başladı camlar ıslık çalıyor
Avluya kurt mu girdi benim atım kişniyor
Ver şu kandili hancı ben çıkıp bakacağım

Kanatlı kapı örtük atımın aklı bende
Hancı sözüm bitmedi sabır kaldımı sende
Kaç kara sevdalıyı ağırladın bu handa
Donat masamı hancı kendime geleceğim

Hancı senle hesabım şafakla görülecek
Yerlerdeki bu timsah şafakla dirilecek
Açık yaralarım var bu gece sarılacak
Doldur şişemi hancı elbet sabah olacak

Hancı döndür kafanı gün ağardı gördün mü?
Sevdiğinin uğruna sen de bir can verdin mi?
Bu gece nöbetteydin seni ben çok yordum mu?
Yolum nerden nereye bunu bana sordun mu?

Merak etme sen hancı dağılır toplanırım
Kendimden ayrı düşmem hep kendimde kalırım
Yârin güneş doğacak yeni nefes bulurum
Hancı unutma beni buraya sık gelirim

Oturduğum masada hancı kalbim duruyor
Bu canim bedenimi bir leş gibi sürüyor
Sustur şu kopeğini bu it niye ürüyor
Hancı aldırma bana arada coşacağım

Bela değilim hancı en azından bunu bil
Gözyaşlarım masam da ben gidince onu sil
Oflarım duvarlara çarpıp vurdu yüzüme
Seni kutlarım hancı katlandın her nazıma

Anladın beni hancı ben bir yardan ayrıldım
Etimden kemiğimden canlı canlı sıyrıldım
Ayrılık idam infaz sol yanımdan vuruldum
Gör şu hesabı hancı duramam gideceğim

Hancı hanın şen olsun şen konuklar eğlensin
İsterse tipi olsun yollarda kar dinmesin
Dağlar da ki aç kurtlar hepsi üstüme gelsin
Hancı ben çok daraldım şafakla gideceğim

Ne yolların tadı var ne aldığım nefesin
Anladığım şu hancı gereği yoktur yasın
Senin olsun kasfetli bu daracık kafesin
Gelirken dağılmıştım gidip toplanacağım

Seslen seyislerine atımı eğerlesin
Hancı kadehlerin de yundum çimdim bilesin
Her halime katlandın bana çıkmadı sesin
Anladım seni hancı sen de aşka kölesin

Hancı bu han soğuktu sen de handan soğuktun
Hancı iyi sakisin meyleri iyi sundun
Hancı ben de zor adam az bulunan konuktum
Hancı uzat elini yolcuyum yola çıktım

Çıkma sakın kapıya vedaları sevmedim
Sevgilimden ayrıldım ben elveda demedim
Kursun yarası aldım bu kadar inlemedim
Kimliğimi hep sordun bilmeni istemedim

Bu şiir 1. Şiir kitabım Öpücüge Randevu kitabımda yayınlanmıştır

kralkız G.Eser Çetin