Kuyu başlarında yaz yangını serinlik
Cümle göçmen kuşları gökyüzünü mavileştirende kırlangıç
Tozlu yollara bırakılmış izlerden saklısız bir yol bulup sessizlik
Durup dinlemeye susayazanda nöbetle dağa taşa insana
Dudaklarında ıslatılmış yürek harcının yerine varmakla müşkülüdür aynadaki giz
Çıkar dalda dut ile ballanır
Çıkar arkını süren hevekte teveklerle tüllenir
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta