Hançer çiçeği.. Şiiri - Selma Şengören

git…
sesinin hançer vedasında
unutmuşluğun
isimsiz yarınlarına..
ben gidemem bu şehirden
umutlarım çağlar..ağlar..
boşluğun her tınısında
incilerim söner usulca
bir ömür düşer kirpiğimden

sen git..
adımlarını savur rüzgarlara
sakın bakma ardına
beneğin buğusunda
İsyanlara yakalanmasın gözlerin
birdaha dönme bu şehrin sokaklarına
ben gidemem
tan ağardığında uyanırım yalnızlığa
gömülürüm sen’li hatıralara

yokluğuna an ve an yaklaştığımda
ismin düşer aklıma
yaralarım kanar..yağar iklimlerime
ıslanırım çiselti yağmurlarında
ürperen ellerim kesik sıcağında
dokunur gecenin ayazına
çekilir ay ışığı sessizliğin mehtabına
serçe yüreğimde kırılır faylar paramparça
tükenir soluğum damlar cam siyahına

pusu kurar suskularım son sevmelerime
yıkılırım..esintilerime açılınca perde
sarılır hayalim zümrüt düşselliğe
bir ölüm tutar nefesimi umarsızca
sevmeyeceğim
sevmeyeceğim diye diye!
kimbilir kaç kez edeceğim tövbe
sen git…ardına bakmadan git..
birdaha değme güllerimin rengine..