Hançeri sırtında taşırken nasıl soluk alır gönül,
Nefes nefes öldürür sevdayı her bir ah.
Sabır taşlarından zindanlar örüyorken hayat
Güneşi tutan gözlerin de yitirdim
Geceye doğmaya gebe mavilerimi.
Şefkat meleklerinin kanatları kırıldı bak.
Bak sadakat denizleri siyaha boyandı.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta