Kapı dediğin,
Şöyle ardına kadar açık olacak.
Han kapısı gibi hep açık
Dosta düşmana herkese…
Üşüyen ateşine ortak
Olan aşını böleceksin.
Gülümsedikçe artar
Verdikçe çoğalır dostlar
Gelen bereketiyle gelir.
Kapı dedin mi,
Han kapısı gibi hep açık olacak,
Öyle hamam kapısı gibi
Ardına taş bağlı olmayacak
Çıkanın peşine çarpan…
Hayat dediğin kaç gün,
Geldik,
Gidiyoruz işte.
Bir de
Gönül kapısı vardır,
Han kapısına benzemez
Hamam kapısına da…
Bölüşmek yine esas,
Hayatı,
Sevgiyi,
Hüznü,
Mutluluğu,
Soluduğun havayı bile…
O tek girişliktir,
Girişine açık,
Çıkışına kapalı.
M. Egeli
Kayıt Tarihi : 23.1.2019 19:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yirmiüç Ocak 2019

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!