Nesirce:
Her şeyini vermemeli sevdiğine birden bire
Vermediğin bir şeylerin kalmalı sana ait
Ki sevilen vermediğin şeyleri arasın sende
gülüşün
yalnızlığın perçeminden çaldığım
su içen bir ceylanın irkilişiydi
şimdi sen telaşlı adımlarla
talaşını kaldırırken ömrümün
yanık kokusu geliyor dudaklarından
Bölme sakın sevincimi esmer yangınım
Saçlarının ipek yolu yüreğimden geçerken
Sanadır mahremiyeti şu dizelerin
Hep senden yanadır
Nasıl yaptığına akıl sır ermez
Her tarakta bezi vardır deyyusun
Bir tek gözündeki merteği görmez
Her tarafta gözü vardır deyyusun
Çatı katlarında tüneyen
Kapkara bir vicdan azabıyım
Keman burcundanım
Aşka pervaneyim
Senfonik şiirler deniyorum durmadan
Hayat defterinden silin kaydımı
__en güzel nakışını vururken kanatları
gökyüzündeki kuşun
delip geçti yüreğimi bakışları
sanki birer kurşun__
Şimdi benim suratım beş karış halde ortalıkta gezinmemem için bir mucize olması gerekmiyor mu?
Şimdi değerinden düşük fiyata bozulmuş bir altın hüznüyle elden ele dolaşmaktan kim alıkoyacak beni?
son sürat tartaklanan bir
gururu gezdiriyorum ceplerimde
Mutluluğun da zekâtı verilmez mi be usta?
Bir yarayı saracak sargı bezi kadar ince
Mutlu biri zekâtını verse ya şu faniye
Tabutunu en önde ben taşısam ölünce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!